Gölgeler saklanmıştı soyutsal dünyaya.
Kehanetler yükseliyordu bağnaz beyin hücrelerinden alev alev..
Tüm yollar, sonsuzluktan teğet geçiyordu.
Psikozdaydı tüm ruhlar, yitişler başladı dipsiz kuyularda.
Emanet bırakılan kalpler, kinle dolup taştı.
Denizler, maviye düşman olup bulanıklığı seçti.
Ağrı gibi gelip geçiciydi umutlar.
Terk edilmemiş bir tek yalnızlık kaldı.
Aksırıklarında ihtiyarların imdat çağrıları yükseldi.
Duyular bilinmeyenin soğuk ruhu tarafından esir alındı.
